Qərarı necə verirlər

Kecdim girishi. Neyse, qerar vere bilmedim neden basliyim. Qerarsizliq! Ele bundan danisim. Qerarsizliq, ani qerarlar. Cetin secim, beyin qarisar. Yox, ele fikirlesmiyin ki, nezmdi ya da bu yazida qafiye tutacam.
Dediyim kimi, herden ele anlar olur ki, qerar vermekde adam cetinlik cekir. He! Yox! Bu ikisinin arasinda qalirsan – he ya yox. Hemin vaxt 2-3 saniye erzinde qerar verib cavab vermeliyem. He ya yox. Bir secimim de var paltarimin olmayan cibinde. Verilen suali tekrarlamaqla, hemin tekrardaki saitleri uzatmaqla eslinde elimde olan 2-3 saniyelik qerar anini 4-5 saniyeye qeder uzatmaq. Basqa hec ne. Bunlar gözlenilmez tekliflerin, müracietlerin, xahislerin, bezen de teleblerin yaratdigi veziyyetlerdi. “Gelirsen?” “Geleceysen?” “Razisan?” “Borc verersen?” “He, ne deyirsen?” Bunlardi meni cetine salan. Hec kime arzulamaq istemezdim, acigi, isteyerdim, meni bu veziyyete salanlara. Amma olub ki, özüm de bele seye sebeb olmusam basqalari ucun. Demeli, bir hadise danisim. Bu yaxinlarda QHT’lerin birinde blogculuqla bagli bir telim oldu. Telim 3-4 gün olacaqdi. Seher basliyib hardasa gunorta 4-5de qurtaracaqdi. Maili oxuyub erize formasini öz üslubumda doldurdum, fikirlesmeden gönderdim lazimi ünvana. Onsuz orucam deyib bütün günü orda ola bileceyimi qerarlasdirmisdim. Tarixler de bilinirdi. Iftarin vaxti axsama dusduyunden günün evde kecen hissesinden sonra heyete duse bilmirdim. Demisdim ki, bu telim gunortani yola vermeye kömey eder. Hem de deyisiklik olar. Telim deyesen 5ci gün baslayacaqdi. 4cü gün seher anamla atam rayona yola düsdü. Seher yuxudan durandan sonra basimi qarisdirmaqcün asagi düsdüm playstation oynamaga. Catacatda zeng geldi: Saba 2Y layihesi basliyir, siz sabahdan etibaren flan gün erzinde saat flandan flana qeder telimlerde istirak ede bileceksiz? Bize konkret cavab lazimdi,cünki müraciet edenler coxdu”. Telefonda cümleleri dalbadal esidende duruxdum. Hemin cavab vermeli oldugum 3-4 saniye erzinde beynimde bütün variantlari ölcüb-bicmeliydim. Niye he deye bilerem, niye deye bilmerem? Olmayan cibimdeki varianta el atdim hemiseki kimi. Hmm… Valideynler evde yox, ata saba axsam gelecek, baci evde tek özü de oruc. Üstegel en xosladigim fealiyyet olan blogculuqla bagli telim. Derine getsek, cemi 1il blog yazdigima baxmayaraq öyreneceyimden cox öyredeceyim vardi BELKE orda. Ama yene de sevdiyim mesguliyyet oldugundan orda istirakci olmaq bele bes idi. Bunun bloglarimin reklamina da kömeyi, sözsüz, olacaqdi. Blogculuqda reklam vacib amildi,bilen bilir. Neyse, yuxarida yazdiqlarim hemin 4-5 saniyenin cavabi hazirlamaqcün verdiyi imkan idi ve cavab hazir idi: “Yox! Men gele bilmeyecem!” Rahatladim, lazimi cavabi verdiyim ücün yox, cavab vere bildiyim ücün. Indi size bu andaki qeribe bir zadi deyim bele cavablar barede. Fikir verin, mene zeng geldi. Cavab istediler he ya yox. Sorusdular. Artiq secim qarsisinda qoydular hemin an meni. Halbuki men qerarimi istirak erizesini yazanda vermisdim. Bu bilirsiz neye oxsuyur? Bu, biliyine sübhe ile yanasan sagirde verilen “2 x 2 = ?” sualina 4 cavabini verdikden sonra “Eminsen? Deqiq?” sualina yeniden “Yox, 5 eliyir” cavabini vermeye oxsayir. Amma halbuki mene hemin gün zeng gelmeseydi, evezine mesaj ve ya mail formasinda 5ci gün telime gelmek deyilseydi, cox güman ki, gedecekdim. Amma meni de burda “biliyine emin olmayan sagird sindromu” tutdu. Amma olan oldu. Bu yazini da dünen baslamisdim yazmaga. Indi bugün qerar vere bilmirem davam eliyim ya yox.